Webartikelen archiefpagina
Gegevens van 350.000 mensen uit 37 landen bevestigen dat arseen, lood, cadmium en koper mede de oorzaak zijn van hart- en vaatziekten. Dat stellen Britse wetenschappers op basis van bevolkingsstudies die vooral in Europa en de VS zijn uitgevoerd. Voor geen enkel metaal kon een drempelwaarde gevonden worden onder welke een ongunstige impact onmeetbaar wordt. (Zware) metalen zijn daarmee een belangrijke maar nog erg verwaarloosde cardiovasculaire risicofactor. Voor kwik konden de wetenschappers geen verband vinden.
Onvruchtbaarheid, waar naar schatting zo’n 15 procent van de wereldbevolking aan lijdt, wordt deels geassocieerd met een ongezonde leefstijl. Bij mannen kan dat betekenen dat de kwaliteit van het sperma afneemt, maar sommige voedingsstoffen kunnen daar mogelijk tegen worden ingezet. In een meta-analyse is nagegaan welke supplementen met deze stoffen in aanmerking komen.
Een probioticum versnelt niet de genezing van gastro-enteritis bij kinderen, in de volksmond 'buikgriep' genoemd. Dat blijkt uit een klinische studie waaraan bijna 1000 kinderen en tien verschillende ziekhuizen deelnamen. Kinderen van drie maand tot vier jaar die door hun ouders naar de spoedafdeling gebracht werden, kregen gedurende vijf dagen twee maal per dag een capsule met Lactobacillus rhamnosus GG (1×1010 CFU) of placebo. Symptomen en herstel duurden in beide groepen even lang.
Er blijkt een verband te zijn tussen een ijzerdeficiëntie en de ernst van negatieve symptomen in de eerste fase van schizofrenie. Wetenschappers hebben dit vastgesteld na een drie jaar (2015-2018) durende studie onder 121 patiënten die maximaal twee maanden onder behandeling waren, omdat zich een eerste episode van de ziekte voordeed. IJzer is een essentiële voedingsstof voor een aantal neurologische functies, zodat een tekort (of teveel) invloed heeft op het mentaal functioneren.
De samenstelling van de microbiota van een tweejarige peuter houdt verband met de body mass index (BMI) die hij/zij op 12-jarige leeftijd zal hebben. Welk gewicht een peuter op tweejarige leeftijd heeft, lijkt geen invloed te hebben op lichaamsgewicht tien jaar later. Mogelijk geeft de darmmicrobiota een van de vroegste signalen prijs van obesitas op latere leeftijd.
Twee recent verschenen onderzoeken vragen aandacht voor het onder veganisten zeer waarschijnlijke en onder vegetariërs mogelijke tekort aan calcium en vitamine D. Deze twee nutriënten zijn, naast enkele andere, essentieel voor de botgezondheid. Het ene onderzoek betrof een vergelijking tussen omnivoren en veganisten, het andere een meta-analyse van studies waarin ook de relatie tussen vegetarisme en botgezondheid aan de orde komt.
Zou het dan nu echt bewezen zijn dat niet elke calorie gelijk is en dat ook de bron van de calorie een rol speelt bij hoeveelheid energie die een calorie oplevert? Uit de resultaten van een omvangrijke studie blijkt dat naast gewichtsverlies het verlagen van de koolhydraatinname het metabolisme verhoogt.
Artsen die de bloeddruk van 72 Yanomami hebben gemeten, komen tot de conclusie dat bloeddrukverhoging geen noodzakelijke ouderdomskwaal is. Veeleer komt het voort uit westerse leef- en eetgewoonten. De Yanomami zijn hedendaagse jager-verzamelaars die in stamverband leven in het noorden van Brazilië en het zuiden van Venezuela. De artsen namen ook de bloeddruk af van leden van de Yekwana-stam die in dezelfde regio leven.
Natuurlijke vitamine E verhoogt het methyleringsniveau op het miR-9-3-gen, terwijl synthetische vitamine E dat effect niet heeft. Braziliaanse onderzoekers denken dat het om een epigenetisch mechanisme van vitamine E gaat dat betrokken is in de bescherming tegen diabetes. Natuurlijke vitamine E verlaagde ook 'versuikerd hemoglobine' (HbA1c) terwijl synthetische vitamine E de suikerspiegel deed toenemen, ondanks gewichtsverlies dat plaatsvond.
Deense wetenschappers hebben kleine verschuivingen gevonden bij gezonde vrijwilligers die gedurende acht weken een glutenarm dieet volgden. De vrijwilligers hadden ook minder last van een opgeblazen gevoel en verloren zelfs wat gewicht ten opzichte van de controlegroep die glutenrijk at. De wetenschappers verrichtten nog vele andere metingen, maar volgens hen waren er weinig aanwijzingen dat gluten zelf voor deze veranderingen verantwoordelijk zouden zijn.