Antibiotica, vaccinatie en hygiëne hebben sterfte door infectieziekten sterk kunnen herleiden. Kindersterfte door een infectie was vroeger niet ongebruikelijk, maar vandaag de dag komt dat bij ons nauwelijks nog voor. Een ontwikkeling die blijkbaar niet zonder nevenwerkingen gepaard gaat: wij, de geïndustrialiseerde landen, kennen een explosieve toename aan allergieën. Een vaststelling die een aantal onderzoekers in 1989 de hygiënehypothese deden formuleren.

Imbalans van de darmflora ligt aan de basis van gastrointestinale slijmvliesontsteking, en verhoogt het risico op poliepvorming en darmkanker.

Een overzichtsstudie, die de resultaten bundelt van ‘vijf grote prospectieve studies’, concludeert dat hogere plasmaniveaus van 25(OH)D geassocieerd zijn met een lager risico op pancreaskanker.

Niet nieuw, maar wel interessant: een grondige studie bevestigt dat ‘vet’ nodig is om de fytonutriënten uit fruit en groenten te ‘ontsluiten’ en de opname mogelijk te maken, dus om ze ‘biobeschikbaar’ te maken.

Voor een diëtist moet het niet gemakkelijk zijn. Nog niet zolang geleden werd cholesterol uit de voeding totaal verguisd. De American Heart Association legde de consumptie ervan aan banden: maximum 300 mg/dag voor gezonde mensen, 200 mg/dag voor hartrisicopatiënten. Maar op suiker stond geen maat. Gevolg: Amerikanen zijn steeds meer suiker gaan eten. Pas recent heeft de AHA richtlijnen uitgevaardigd voor suiker – zes à negen theelepels suiker per dag –, al liggen die nog altijd te hoog. Zero tolerance ware beter geweest. Voor cholesterol en andere vetten ligt het anders, die hebben tenminste hun nut nog.