De universiteit van Wageningen is een voortrekker op gebied van nutritionele wetenschappen. Een recente Wageningse studie stelt dat de interactie tussen farmacologie en voedingswetenschappen stijgt.
Een groot onderzoek van de beschikbare literatuur ter zake werd gepubliceerd in het oktobernummer van het Nederlandse geneesmiddelenbulletin en is niet mals voor de griepprik. De onderzoekers besluiten dat – op basis van de beschikbare literatuur – er voor de griepinenting:
Het belang van foliumzuur/folaat tijdens de zwangerschap is onbetwist. En er is steeds meer bewijs dat dit ook geldt voor de hersengezondheid op oudere leeftijd.
Een Zweedse studie toont nu aan dat ook adolescenten voordeel hebben bij een adequate folaatstatus.
Zelfs ernstige onderzoekers zijn nu overtuigd en legden op het jaarlijkse congres van de Europese vereniging voor cardiologie uit dat lachen meetbare positieve veranderingen veroorzaakt in de bloedvaten, en dat stress en woede het omgekeerde effect hebben.
De triagetheorie (prof. Bruce Ames) stelt dat zelfs matige tekorten aan een vitamine of ander micronutriënt het risico op leeftijdsgerelateerde ziekten kunnen verhogen.
De hersenen zijn minder goed beschermd tegen, en dus zeer gevoelig voor, oxidatieve stress. Die speelt dan ook een grote rol in de pathogenese van de meeste neurodegeneratieve ziekten, tot en met beroerte en epilepsie.
Althans bij muizen blijkt vitamine D de neerslag op te ruimen van amyloïde-β-proteïne, de substantie die neerslaat in plaques bij de ziekte van Alzheimer (AD).
Twee recente studies toonden aan dat voldoende hoge doses B-vitaminen het geheugenverlies virtueel stopten bij diegenen die wegens hoog homocysteïnegehalte in het bloed een verhoogd risico lopen op het ontwikkelen van ziekte van Alzheimer (AD).
Op de International conference on Alzheimer's disease (2011, Parijs) stelde Lori Daiello de resultaten voor van een studie die de invloed onderzocht van omega-3-suppletie op cognitieve functie.
Recent onderzoek wijst op het belang van micronutriënten voor het ‘onderhouden’ van de telomeerlengte (TL). De studie onderzocht het verband tussen telomeerlengte en -stabiliteit/disfunctie in perifere lymfocyten bij 56 gezonde mensen.
Telomeerlengte (in leukocyten: LTL) is een voorspellende factor voor mortaliteit, maar ook voor het begin van leeftijdgerelateerde ziekten. Bij volwassenen suggereert de associatie tussen psychosociale stress en telomeerlengte een link tussen stress en gezondheid.
