Door spinazie te mixen tot een smoothie en er melk, room of yoghurt eraan toe te voegen, haal je de meeste luteïne uit spinazie. Wil je spinazie opwarmen, dan doe je dat zo kort mogelijk. Kort gekookte spinazie kan vervolgens terug opgewarmd worden in de magnetron, dat verhoogt weer de hoeveelheid luteïne beschikbaar voor opname.

Japanse onderzoekers hebben vastgesteld dat suppletie met zink onderdeel kan zijn van de behandeling van ernstige leverziekten. Helemaal nieuw is dat inzicht niet. Zo is al sinds 1956 bekend dat levercirrose, de omzetting van levercellen naar littekenweefsel, gepaard gaat met hypozincemie ofwel een lage bloedspiegel van zink. Later werd duidelijk dat met de progressie van leverziekten ook de concentratie zink afneemt en dat suppletie daarop het antwoord kan zijn. Maar nu zijn ook de effecten op langere termijn en de meest gunstige dosis onderzocht.

Het gebruik van een glutenarme voeding door mensen die niet lijden aan coeliakie is momenteel erg populair. Wat precies de gevolgen hiervan zijn voor onder meer het microbioom, de darmpermeabiliteit, verzadigingsgevoel en het lichaamsgewicht was tot nog toe onduidelijk. In een recente Deense studie werden deze gevolgen grondig bestudeerd.

Vrouwen die last hebben van pijn in de borsten vlak voor menstruatie, doen er goed aan om kamille-extract te nemen, stellen artsen uit Iran. Ze lieten 30 vrouwen dagelijks 5 druppels van een kamille-extract nemen. Na 2 maanden rapporteerden ze minder pijn dan vrouwen uit de controlegroep, die placebodruppels gebruikten.

Een kleine dosis van 50 µg per dag is even goed als een grote dosis van 2000 µg per week om de vitamine B12-status op te krikken. Dat hebben Italiaanse onderzoekers vastgesteld bij 40 veganisten en vegetariërs die er een niet-ernstig (marginaal) tekort aan hadden. Ze dienden de supplementen sublinguaal in te nemen. De grote dosis zorgde voor een hogere vitamine B12-concentratie in het bloed, maar andere markers kenden eenzelfde gunstig verloop.

Uit in-vitro-experimenten hebben onderzoekers kunnen afleiden dat glyfosaat, in concentraties die gangbaar zijn, DNA-schade berokkent in witte bloedcellen. Een dosis gelijk aan 0,5 µg/ml (wat Europa als aanvaardbaar beschouwt) en doses vele malen daaronder verhogen chromosoomafwijkingen en 'micronuclei', kleine brokjes chromosoom die verkeerd gesplitst zijn. Celdeling leek hierdoor niet verstoord te zijn.

Een systematische review en meta-analyse toont de preventieve effecten van carotenoïden uit de voeding op het ontstaan van het metabool syndroom. Voor vitamine A, waarin het lichaam enkele van deze carotenoïden kan omzetten, geldt dat niet. De onderzoekers van het National Institute on Aging (behorend tot de Amerikaanse National Institutes of Health) hebben hiermee bewijs geleverd dat een voedingspatroon rijk aan een combinatie van carotenoïden gunstig uitpakt voor de cardiometabole gezondheid.​

Een probioticakuur van acht weken vermindert depressie significant bij patiënten die aan majeure depressie lijden en daartegen medicatie nemen. Een supplement met prebiotica slaagde daar niet in. Iraanse onderzoekers vonden dit resultaat bij 81 patiënten die ofwel een supplement met Lactobacillus helveticus en Bifidobacteruim longum, ofwel een supplement met galacto-oligosacchariden, ofwel een placebo namen. De onderzoekers keken ook naar het verloop van kyrurenine, tryptofaan en 'vertakte aminozuren' in het serum.

Onderzoekers uit de VS en Frankrijk hebben het voedingspatroon van een Boliviaans volk, de Tsimané, vergeleken met die van een naburig volk, de Mosetén. Daarmee wilden ze de gevolgen van een transitie van traditionele naar modernere  voedingspatronen in kaart te brengen en de voornaamste oorzaken van hartziekte identificeren. De Tsimané hebben het laagste aantal ischemische hartziekten dat ooit bij een populatie geregistreerd werd, terwijl de Mosetén al meer beïnvloed zijn door de buitenwereld. Hun bevindingen liggen niet altijd op dezelfde lijn van sommige progressievere opvattingen die vandaag de dag rond gezonde voeding circuleren.

Onderzoek met fruitvliegjes leert ons dat een enkele mutatie in de mitochondriën voldoende is om fruitvliegjes te laten gedijen op een koolhydraatrijk bananendieet. Fruitvliegjes die de mutatie niet hebben, gedijen beter op een proteïnedieet bestaande uit passievrucht. Omdat er geen verschil is tussen mitochondrie-DNA van de mens en van fruitvliegjes, zijn deze bevindingen ook erg relevant voor de mens.