Vele kankerpatiënten verkiezen om een bijkomende CAM-behandeling te volgen: tussen 14 en 73 % volgt een CAM-behandeling, al naargelang het land en de definitie van CAM. Kruiden- en voedingssupplementen zijn het meest populair, al zou homeopathie in een aantal landen aan de top staan (o.a. in België).
Aan de universiteit van Napels werden 68 kinderen (gemiddeld 8 jaar) met een klinisch aangetoonde Helicobacter pyloris-infectie (hp-infectie) bereid gevonden om aan een studie met probiotica deel te nemen. De kinderen werden behandeld met de standaard triple-therapie of met triple-therapie aangevuld met lactoferrine en probiotica. De groep die probiotica namen, had minder minder te kampen met buikpijn, misselijkheid, braken en diarree.
Artsen van de Riordan Clinic (VS) wierpen hun licht op het effect van intraveneuze toediening van vitamine C op ontstekingen bij kankerpatiënten. Bij drie kwart van de (45) kankerpatiënten zagen de artsen een daling van de CRP-waarde (C-reactief proteïne), een teken dat ontstekingen teruggedrongen waren. Bij patiënten die té hoge CRP-waarde hadden (> 10 mg/L) was er een duidelijker effect waarneembaar dan bij andere patiënten: gemiddeld een reductie van 80 %! Een andere bemoedigende waarneming was dat daling van CRP (statistisch) samenvalt met daling van andere tumormerkers, wat het vermoeden versterkt dat de CRP-daling door vitamine C gunstig is voor de prognose. Bij een aantal patiënten werden bijkomende metingen gedaan, en bij hen werden zichtbare dalingen van zes ontstekingsmerkers geregistreerd; het duidelijkst bleek dit voor IL2, TNF-α en eotaxine.
Nutritionele epidemiologie is niet evident. Het doel van epidemiologie is het vinden van oorzaak-gevolgrelaties, bv. tussen voeding en ziekte, maar merkwaardig genoeg beseffen we tegelijk dat epidemiologische studies niet bij machte zijn om oorzaak-gevolgrelaties vast te stellen, ze zijn enkel een suggestie. In het verleden zijn talloze studies gepubliceerd geweest over de relatie tussen voeding en kanker, maar vaak zijn die resultaten erg betwistbaar. Onlangs pakten zowel De Morgen in België als de Volkskrant in Nederland zelfs uit met 'Verband tussen voedsel en kanker niet aangetoond', verwijzend naar onderzoek van Jonathan Schoenfeld en John Ioannidis.
We worden constant belaagd door onrustwekkend nieuws. We zijn op de hoogte van natuurrampen, oorlogen, economische crisis, (on)menselijk leed enzovoort. Bij sommige mensen wekt dit niet alleen een gedurig gevoel van onveiligheid op, maar ook een buitensporige gevoel van angst (gegeneraliseerde angststoornis).
Een aantal interessante waarnemingen wijzen op het preventief effect van gewichtsverlies en gewichtsbehoud bij borstkanker. Gewichtsverlies van 15 kg vermindert het risico op borstkanker met gemiddeld 20 %. In Japan daalt het risico met liefst 65 % bij vrouwen die meer dan vijf kilogram verliezen wanneer ze volwassen zijn. Inwoners van Okinawa - wier inwoners hoge leeftijden halen - hebben minder borstkanker en eten minder calorieën, vergeleken met de Japanse bevolking. Merk op dat borstkanker in Japan 4 tot 5 keer minder voorkomt dan bij ons. Het lijkt dus een redelijke aanname dat gewichtsverlies en gewichtsbehoud bijdraagt tot een betere bescherming tegen borstkanker.
Op het 1e Landelijk voedingsgeneeskundig congres vertelde dr. Frank van Berkum over zijn ervaringen met diabetespatiënten. Frank van Berkum is internist, gespecialiseerd in overgewicht en gewichtsgerelateerde aandoeningen en auteur van het 'Dr. Frank dieet'.
Onderzoekers van de universiteit van Caen, onder leiding van Gilles Eric Séralini en Joël Spiroux, voederden gedurende twee jaar ratten met GGO-maïs. De ratten kregen frequentere en grotere tumoren dan de ratten die gewone maïs kregen. Hun onderzoek leidde tot veel kritiek, maar kreeg vanuit totaal andere hoek ook steun.
In een TED-lezing van september legde Ben Goldacre het probleem uit van 'publication bias'. Publication bias is het fenomeen waarbij bepaalde artikelen met onderzoeksresultaten niet verschenen geraken in vakbladen, en andere dan weer wel.
Patiënten met de ziekte van Crohn varen even goed met een 'half elementair dieet' (hED) als met het medicijn 6-mercaptopurine. Een Japanse studie toonde dat na 24 maanden 57 % van de patiënten die 6-MP namen, nog in remissie waren; in de groep van het elementair dieet was dat 47 % (dit verschil was statistisch niet-significant); en in de controlegroep was dat slechts 21 %.
