De DIANA-5-studie had 1542 vrouwen met oestrogeenreceptor-negatieve borstkanker betrokken, die een hoog risico op herval hebben. Deelnemers van de interventiegroep kregen kookworkshops en aanbevelingen om meer volkoren producten, peulvruchten, soja, groente, fruit, noten, olijfolie en vis te eten, en minder geraffineerde of suikerhoudende voedingswaren, rood vlees, zuivel of alochol.

Na vijf jaar follow-up kregen 95 patiënten in de interventiegroep weer de diagnose van borstkanker, ongeveer even veel als in de controlegroep (98). Wanneer de onderzoekers keken naar een diëtaire index als maat voor therapietrouw, dan hadden vrouwen die de voedingsaanbevelingen het best gevolgd hadden, het minst terugkeer van borstkanker, 41% minder dan vrouwen die de voedingsaanbevelingen het minst volgden. Dit ongeacht in welke groep de deelneemster zat.

Studies rond voeding laten zich moeilijk controleren. Niet iedereen in de interventiegroep slaagt erin de voedingsaanbevelingen eigen te maken. Op vijf jaar tijd zal een deel van de controlegroep wel gezonder gaan eten, je kunt het hun moeilijk verbieden.

De aanhangigheid werd berekend met de 'Dietary Index', het verschil in consumptie tussen aanbevolen en ontmoedigde voedingsmiddelen. Gemiddeld daalde de aanhangigheid van 87% naar 60%, het merendeel bij deelnemers van de interventiegroep. De Dietary Index bleef wel significant beter in de interventiegroep, ook na vijf jaar.

In de interventiegroep waren symptomen van het metabool syndroom wel significant verbeterd: body mass index, taille, glykemie en triglyceriden.

Het grote probleem met resultaten van een dergelijke 'niet-gecontroleerde analyse' is dat de rol van voeding daarmee niet volledig bewezen is, omdat andere (stoor)factoren de resultaten vertekend kunnen hebben. De Dietary Index gebruikt in deze studie blijkt bovendien niet gevalideerd te zijn.