Magnesium is een zeer belangrijk mineraal waaraan veel mensen een tekort hebben als gevolg van het gebruik van de industrialisatie en stress. Ongeveer de helft van alle magnesium in het lichaam wordt gevonden in de cellen van weefsels en organen. De andere helft bevindt zich samen met calcium en fosfor in de botten.

Het bloed bevat slechts 1% van de magnesium en het lichaam doet zijn best om dat niveau constant te houden. Dit is ook de reden waarom een bloedserumanalyse weinig zegt over de magnesiumstatus van het lichaam, waardoor vaak de diagnose magnesiumtekort wordt gemist (zie Meten magnesium tekort). Magnesiumsulfaat, beter bekend als epsomzout of bitterzout, werd in de oudheid gebruikt als laxeermiddel en tot op de dag van vandaag als zodanig toegepast. Magnesium is een activator in meer dan 300 metabolische reacties, waaronder energieproductie, synthese van eiwit en nucleïnezuur, celgroei en -deling en bescherming van celmembranen.

Als calciumantagonist reguleert het de neurotransmitters, spiercontractie en –ontspanning en heeft zo invloed op onder meer mentale functies, (hart)spierfunctie, neuromusculaire aansturing, spiertonus en bloeddruk. Magnesium bevindt zich vooral in de botten en speelt een rol bij de absorptie van calcium in de botten en tanden. Ook op hart en bloedvaten heeft magnesium een gunstige invloed. Dit mineraal is krachtig bij stressvolle periodes en krampen. Het verwijdt de bloedvaten. Factoren zoals stress, diarree, braken en een hoge suikerinname verlagen de magnesiumstatus.