Wanneer een kind de diagnose ADHD krijgt opgeplakt is er een grote kans dat hij/zij deze stoornis niet heeft. Wellicht is zelfs 75% van de diagnose verkeerd gediagnosticeerd met name bij jongens. Het aantal gevallen met ADHD is de afgelopen 10 jaar enorm toegenomen, evenredig aan het gebruik van farmaceutische middelen die hiervoor worden voorgeschreven. De diagnose wordt vaak willekeurig, tendentieus, routinematig en willekeurig gegeven. Een Zwitsers onderzoek wees dit uit. Door de onderzoekers wordt erop aangedrongen dat therapeuten niet afgaan op intuïtie en veronderstellingen maar dat er wetenschappelijk verantwoorde testen voor ADHD worden ontwikkeld om een adequate diagnose te stellen. Wanneer er sprake is van ADHD en medicatie wordt gegeven is er helaas geen oog voor de oorzaak van ADHD. De nadelen ervan zijn dat ADHD medicatie na gemiddeld twee tot drie jaar is uitgewerkt, de lange termijn gevolgen onbekend zijn en dat de oorzaak niet wordt aangepakt.