Het grote excuus van artsen om géén navraag te hoeven doen
naar voedingsgewoonten van hun patiënten is: “Ik heb daar geen
tijd voor.” Een andere opmerking waarachter collega’s zich vaak
blijken te verschuilen is: “Zo belangrijk is dat ook allemaal
niet, het is niet evidence-based dat het veel uitmaakt.” De
werkelijke reden is misschien wel gebrek aan kennis. In de tijd
dat ik een studie volgde tot arts (1982 – 1989) was voeding
een non-issue tijdens de opleiding. De enige zaken waar
zijdelings aandacht aan besteed werd, waren dat je van eieren
eten een te hoog cholesterol kreeg en dat te veel zout eten een
hoge bloeddruk zou veroorzaken. Gynaecologen adviseerden in die
tijd geregeld een zoutloos dieet bij hoge bloeddruk in de
zwangerschap.