Tussen blootstelling aan hormoonstoorders en het risico op kanker bestaat een sterke correlatie. Voor fyto-oestrogenen geldt het omgekeerde, zij verhouden zich als beschermende factor. Dat blijkt uit een Chinese meta-analyse, die overheden ertoe moeten aanzetten om productie en gebruik van hormoonstoorders beter te reguleren.
De onderzoekers analyseerden 387 effecten van pakweg zeven veelvoorkomende hormoonstoorders op veertien tumoren. Daarvan waren er 140 statistisch significant. Van acht uitkomsten werd de relatie als 'zeer suggestief' beschouwd, van 27 andere uitkomsten 'suggestief'. Het verhoogd tumorrisico betrof vooral bloedkankers en hormoongevoeligere kankers (prostaat- en hersenkanker).
De term 'hormoonstoorder' is vaak bron van verwarring, omdat nog andere mechanismen in het spel kunnen zijn. Veel zijn ook 'immuuntoxisch' omdat ze de activiteit van immuuncellen ontregelen en vooral lymfomen zijn er gevoelig voor. Oxidatieve stress is nog een mechanisme voor het ontstaan van kankercellen, dat aanleiding geeft tot DNA-schade.
Fyto-oestrogenen werken ook in op hormoonreceptoren, maar blijkbaar doen ze dat op een gezonde manier. Inname van fyto-oestrogenen toonde een verband met minder borst-, prostaat- en ovariumkanker. De onderzoekers suggereren dat het tijd is om 'een aanbevolen inname' voor fyto-oestrogenen te berekenen.
De onderzoekers maken zich zorgen over de schade die hormoonstoorders bij de foetus en het kind kan aanrichten. Het beleid schiet nog altijd tekort om blootstelling van de meeste hormoonstoorders te beperken. Een strengere regulering zou tenslotte op wereldschaal moeten gebeuren.